Konferencję otworzy wykład prof. Małgorzaty Sugiery, kierowniczki Katedry Performatyki, zatytułowany „Archiwa antropocenu”.

ABSTRAKT:

Podstawowym celem wykładu jest zwrócenie uwagi na ścisły związek między koncepcją (często znajdującą również odbicie w nazwie), genealogią i archiwum nowej epoki w dziejach Ziemi, które proponują badacze z różnych dyscyplin naukowych. Pozwoli to nie tylko pokazać, na ile naukowe specjalności i preferowane metodologie wpływają na sposób ujęcia profilujących zależności między ludzką sprawczością a innymi ożywionymi i nieożywionymi bytami i zjawiska, lecz również naświetlić konsekwencje usuwania w cień lub wykluczania zależności, uznanych za mniej istotne i/lub pozbawione sprawczości. Dzięki temu klarowna stanie się zarówno performatywna natura naukowych kategorii i procedur, jak jej powiązania z (obowiązującymi i przyszłymi) praktykami gromadzenia i przekazywania wiedzy. Wśród bardziej szczegółowych zagadnień, podjętych w czasie wykładu, znajdą się zatem trzy podstawowe kwestie:

Jak konkurencyjne względem siebie początki antropocenu (odkrycia geograficzne, wynalezienie maszyny parowej, rozbicie atomu) przesądzają o kształcie i zawartości proponowanego archiwum?
Jak proponowane nazwy (kapitalocen, nekrocen, plantacjocen) wypływają na definiowanie sprawczości Człowieka, w jakich sferach praktyk życiowych ją sytuują i jakie ma to konsekwencje dla spekulatywnych przedstawień przyszłości po antropocenie?
Jak rozpoznać płeć i kolor skóry antropocenu, czyli na ile nowa epoka w dziejach Ziemi to wytwór zachodniej episteme?